میومکتومی (myomectomy)

در این جراحی میوم یا فیبروم از رحم جدا میشود و جهت پاتولوژی ارسال میشود در این روش جراحی رحم خارج نمیگردد

انواع گوناگون  میوم(myoma)

a – فیبروم اینترامورال : (Intramural) که میوم در عمق میومتررحم است و بیش از 50 درصد آن با بافت میومتر رحم ممزوج است

b – میوم ساب سروزال (Intramural): محل قرار گیری این میوم ها معمولا در زیر سروز رحم است و به صورت توده هایی که از بیرون رحم دیده میشود

c – میوم ساب موکوزال (Submucosal): محل قرار گیری این میوم در زیر موکوس آندومتر رحم از سمت داخل رحم است این میوم ها معمولا در سایز کوچک هم میتوانند باعث خون ریزی شدید شوند .

d – میوم اینتراکاویتاری (intracavitary): محل قرار گیری این میوم ها در داخل محوطه رحم است و معمولا با یک پایک باریک به آندرو متر متصل هستند و در سونوگرافی شبیه توده ای بزرگ داخل رحم هستند.

به طور کلی سایز همه این  میومها میتوانند از بسیار کوچک تا بسیار بزرگ تغییر کنند، معمولا میوم ها به سمت بدخیمی پیش نمی روند.  میوم های اینترامورال و در بیشتر موارد ساب سروزال حتی در ابعاد بزرگ هم ممکن است باعث خون ریزی شدید نشود .  ولی میوم های ساب موکوزال حتی در ابعاد های کوچک هم میتوانند بسیار علامت دار و پر سروصدا باشند

میومکتومی در چه مواردی توصیه میشود؟

a – اگر سایز میوم در سونوگرافیهای متوالی تغییر کند و بزرگ تر شود بهتر است خارج شود .

b – بزرگ شدن میوم در سنین بعد از یائسگی که باید رحم نیز خارج گردد.

c – میوم های بزرگ که باعث خون ریزی شدید و آنمی شده اند.

d – میوم های ساب موکوزال هر چند کوچک اگر خون ریزی شدید بدهند یا مانع لانه گزینی جنین طی پروسه های بارداری شوند .

e – میوم بزرگ که اثر فشاری بر ارگان های مجاور وارد کند مثل اثر فشاری بر حالب و هیدرونفروز و آسیب کلیوی باید برداشته شود.

f – میوم هایی که در سونوگرافی شک به تغییرات سارکوماتو وجود دارد.

g – در نهایت اگر میومی بسیار بزرگ باشد که مشکل زیبایی ایجاد کند و باعث برجستگی زیاد در شکم شود میتواند تحت میومکتومی قرار بگیرد.

h – در موارد پروسه های ناباروری در صورت بزرگ بودن میوم بالای 7 الی 5 سانتی متر و اینترامورال و ناباروری غیر قابل توجیه، توصیه به برداشتن میوم شده است.

i – مراقب های بعد از عمل میومکتومی مثل سایر موارد جراحی های شکمی است و جواب پاتولوژی میوم حتما به رویت پزشک برسد.